Eerste weekje Indonesië

Na een hectische laatste week in het MMC, met verschillende presentaties, beoordelingsgesprek en tussendoor nog even de VGT in Maastricht. En daarnaast een overvol maar gezellig weekend met op vrijdag het eten met H3 en het H1 gala en op zaterdag het zeer succesvolle 21 diner van Pieter en Sjoerd. En natuurlijk nog even langs geweest bij opa en oma en oma, was het zondag avond eindelijk zover. Het afscheidscomité was een stuk kleiner dan bij Mereltje, en er hebben, zover ik weet, geen tranen gevloeid. De vliegreis bestond uit een overstap in Frankfurt en een tussenstop in Kuala Lumpur, dus toen ik maandag avond in Jakarta aankwam had ik min of meer een dag overgeslagen. Vanaf het vliegveld ben ik meteen door gegaan naar het hotel en de wekker vroeg gezet om naar Bogor te gaan. Dinsdag dus naar Bogor, de reguliere trein rijdt sinds een aantal jaren niet meer naar het voormalige Buitenzorg, inmiddels een grote voorstad in de metropool Jakarta. Er zat dus niks anders op dan de bovengrondse metro te pakken. Dit viel qua drukte gelukkig behoorlijk mee en het vriendelijke stationspersoneel behoedde mij ervoor in de verkeerde trein te stappen, lastig als er niet staat waar de trein heen gaat!. Na een uurtje kwam ik aan in Bogor waar ik kennis maakte met Iwan, een Indonesisch mannetje werkzaam bij het toerist information center en wel blij met een toerist in het extreem laagseizoen. Met hem sprak ik af de twee dagen erna een tripje te maken door het platteland ten zuidwesten van Bogor. In Bogor zelf is opzich niet heel veel bijzonders te zien, de moeite waar was wel de uitgestrekte botanische tuin en de daaromheen liggende koloniale gebouwen: "Hoofdkantoor van het boswezen te Buitenzorg". Ook aardig was de 19e eeuwse Nederlandse begraafplaats in de tuin. In de tuin heb ik verder rustig aangedaan, ik vermoed dat ik nog last had van de jetlag. Woensdagochtend melde ik met stipt op tijd bij Iwan voor mijn tour door het platteland. Eerst een uur met een van minibus en vervolgens nog een halfuurtje achterop de motor. Ik kwam terecht in het Indonesische platteland zoals je dat wel op plaatjes ziet, Sawa's, palmbomen en tal van gewassen met daartussen een kampung met bamboe huizen. Ik sliep bij mensen thuis in een bamboehuis. Die dag bezochten we nog een waterval en de lokale hotsprings. De dag erna stond echter een veel spectaculairder item op het programma, namelijk het beklimmen van de vulkaan Gunung Salak. Na een tocht van 3 uur over smalle, modderige paadjes door de jungle kwamen we aan in de krater van de vulkaan. Op Sicilië hebben we natuurlijk halverwege de Etna gestaan en qua vorm viel deze berg in het niet bij de Etna. Maar de spectaculair kokende modderpoelen, de stromen met zwavelwater en, op sommige plekken gloeiendhete ondergrond waren de intensieve klim meer dan waard. (Ik weet zeker dat e.a elders in de wereld verboden zou zijn). 's Middags weer terug naar Bogor en daarna de bus gepakt naar Bandung waar ik laat in de avond aankwam, het regende toen al uren onafgebroken en ben dus maar bij het dichtstbijzijnde restaurant wat gaan eten. In de lonely planet schrijven ze niet bijzonder enthousiast over Bandung. Echter ik vond, als je goed keek, dat het een prachtige stad is. In het begin van de 19e eeuw aangelegd aan de start van de "Groote Postweg" door Noord-Java. In de jaren 20 van de 20ste eeuw uitgegroeid tot het Parijs van Nederlands-Indië. Ik als liefhebber van architectuur en artdeco in het bijzonder was zeer onder de indruk van de, in meerderheid, goed onderhouden artdeco gebouwen. Hotel Savoy Homann is werkelijk een eyecatcher en uit nieuwsgierigheid naar het interieur heb ik daar maar een veel te dure tonic gedronken. Ook andere gebouwen in het centrum waren zeer mooi, o.a. twee kerken, een bioscoop en het Afrika-Asia museum (in het verleden sociëteit Concordia, voor de planters uit de omgeving). Het museum ging over de conferentie van 1955 met daarbij aanwezig meerdere post-koloniale landen uit Azië en Afrika, uit deze conferentie is later de liga van niet-gebonden staten ontstaan als 3e blok naast de USA en de Sovjet unie. De term 3e wereld komt hiervandaan! Vanochtend ben ik tenslotte vertrokken naar Jogjakarta, het culturele hart van Java. De treinreis duurde 8 uur dus ik heb besloten om vanmiddag niks meer te doen, mede ook door de aanhoudende regen.
Ik ben tot nu toe weinig toeristen tegengekomen, maar zover ik nu gezien heb is dit in Jogja wel anders. In mijn hotel zitten al verschillende Nederlanders! Misschien dat ik me de komende dagen bij een groepje kan aansluiten.

Groetjes aan iedereen in Nederland en aan Merel in Argentinië.